Duizendknoop, Adderwortel (Persicaria)
De familie van duizendknopen is vrij omvangrijk en komt voornamelijk voor op het noordelijk halfrond. Enkele soorten uit deze familie worden al geruime tijd in onze tuinen gekweekt. Hoewel ze soms nog de naam 'Adderwortel' dragen, worden ze meestal aangeduid als 'Duizendknoop'. Vroeger behoorden ze tot het geslacht 'Polygonum', en onder die naam kom je ze ook nog wel eens tegen.
Er zijn verschillende verschijningsvormen van duizendknopen die we in onze tuinen gebruiken. Sommige soorten blijven wintergroen en groeien kruipend. Deze vinden vaak hun toepassing als bodembedekker of langs de rand van vijvers, waar ze zich prima thuis voelen.
Daarnaast zijn er hogere soorten die bovengronds afsterven in de winter. Deze hebben meestal prachtig gekleurde bladeren of bladeren met een opvallende tekening, en dat wordt beschouwd als hun belangrijkste sierwaarde. De uiteindelijke hoogte van de planten kan dus sterk variëren, afhankelijk van de soort, en deze informatie is meestal te vinden op de specifieke webpagina van de plant.
De bloeiwijze van de duizendknoop is min of meer hetzelfde voor alle soorten. Ze hebben kleine bloemen die in trossen of aren staan. De vorm van deze aren kan variëren, van los tot bolvormig of zelfs een lange, dunne aar. De bloemen komen voor in kleuren variërend van wit tot rood en allerlei schakeringen daartussenin. De bloei begint meestal in juli en duurt tot in de herfst. De bloei is weelderig en draagt vaak sterk bij aan de decoratieve waarde van de planten.
Persicaria (Duizendknoop, Adderwortel) groeit het liefst op een zonnige tot halfschaduwrijke plek in de tuin. De grondsoort is over het algemeen niet van cruciaal belang, maar het behoud van voldoende vochtigheid in de zomer is belangrijk. Een grond met een constantere vochtigheid wordt doorgaans aanbevolen, en tijdens droge periodes in de zomer is extra water geven aan te raden.
Duizendknopen (Persicaria) zijn populaire tuinplanten en vinden hun toepassing op verschillende plekken in de tuin. De lage soorten worden vaak gebruikt als bodembedekkers, langs randen en zelfs in bloembakken. De hogere soorten dienen vaak als blikvangers in bloembedden vanwege hun opvallende bladkleuren, waardoor ze gedurende lange perioden een opvallende aanvulling vormen in de tuin. Ongeacht de soort zijn het over het algemeen gemakkelijke planten met een decoratieve uitstraling.