Appel

Soorten appelbomen 

Appelbomen zijn verkrijgbaar in diverse maten zodat er altijd een passend appeltje voor uw tuin te vinden is.
De kleinste van de appelsoorten zijn de zg. ‘miniatuurboompjes’, deze zijn geënt op een korte onderstam die dwerggroei veroorzaakt. De boompjes blijven dan ook bijzonder klein zodat ze geschikt zijn voor pot of bloembak op balkon en patio. U kunt ze natuurlijk ook gewoon op een plekje in de grond zetten.
Dan zijn er van de kleinblijvende soorten appels ook nog de zuilvormen, deze groeien met één of een paar recht opgaande takken waar alleen maar korte takjes aan komen. Deze korte takjes, de zogenaamde ‘kortloten’, zijn precies de takjes waar een appelboom zijn bloesem op draagt en naderhand dus ook zijn vruchten.
De laagstam appelbomen zijn geënt op een onderstam zodat ze net boven de grond gaan vertakken. Hierdoor ontstaat er een soort struikvorm die makkelijk klein te houden is voor een makkelijke oogst. Deze laagstam appelbomen lenen zich ook erg goed voor het leiden langs draad in de tuin of tegen een muur.
De halfstam appelboompjes zijn geënt op een iets hoger stammetje zodat de vertakking zo’n meter boven de grond begint. Hierdoor zijn het ideale boompjes voor de wat minder grote tuin. Door snoei kunnen we deze boompjes namelijk gemakkelijk op de gewenste hoogte houden en het plukken van de appels gaat dan prima (zelfs zonder ladder) want de vruchten hangen binnen handbereik.
Hebben we wat meer ruimte ter beschikking dan zijn de hoogstam appels een prima keuze. Deze zijn geënt op een hoogte van ongeveer 180 cm en vanaf daar zullen ze gaan vertakken en uitgroeien tot een boom. Hoe hoog we deze laten worden is afhankelijk van de snoei maar van een hoogte van 300 cm moeten we wel minstens uitgaan.

Bestuiving appelbomen

Sommige appelbomen zijn volledig zelfbestuivend en zullen dan altijd goed vruchten dragen. Andere appelbomen hebben een andere appel-soort nodig om voor de bestuiving te zorgen. Vaak is een sierappel in de buurt al genoeg, dit is in stedelijke gebieden al vaak het geval. De bestuiving wordt uiteindelijk gedaan door de bijen en deze vliegen over een gebied van zo’n 3 km dus dat lukt meestal wel.
Willen we echt zeker zijn van een goede bestuiving en dus veel vruchten dan is het aan te raden om meerdere appelsoorten aan te planten. Welke soorten elkaar goed bestuiven geven we aan in de tekst bij de appelrassen zelf.

Verzorging appelbomen

Zet na aankoop de appelboom in een fors plantgat, zo’n 75 x 75 cm is prima. De grond die uit het plantgat komt vermengen we dan met een organische bemesting (plantgatverbetering) zodat de appelboom makkelijk en vlot kan aangroeien.
De appelbomen geven een voorkeur aan plekje in de zon zodat de vruchten, onder invloed van het zonlicht, lekker veel suikers kunnen aanmaken en vol van smaak kunnen worden. Halfschaduw wordt ook verdragen maar zal de smaak van de vruchten wat afremmen.
Voor een mooie vorm en goede vruchtdracht moeten we de appelbomen regelmatig snoeien. Doe dit als de appelboom in rust is en net voordat deze gaat uitlopen, let wel op dat we de bomen niet snoeien tijdens een strengere vorstperiode. Als het harder vriest dan -5 dan laten we de bomen nog even met rust. Later snoeien is ook niet aan te raden omdat de bomen dan kunnen gaan ‘bloeden’ en de snoeiwonden onnodig lang openblijven zodat er makkelijk ziektekiemen kunnen binnendringen.
We snoeien een appelboom zo dat de kroon mooi van vorm blijft en open van vorm, dit bevordert ook de smaak van de vruchten omdat het zonlicht makkelijk kan doordringen in het hart van de boom. Grofweg maakt een appelboom twee soorten takken, groei-takken die snel groeien en voornamelijk rechtop in de boom staan. Deze halen we zoveel mogelijk weg als de appelboom op de gewenste grootte is. De takjes die we wél in de boom laten zijn de zogenaamde ‘kortloten’. Dit zijn korte takjes die weinig groeien en voornamelijk bloemknop dragen en uiteindelijk ook de vruchten. Laat deze bij het snoeien zoveel mogelijk in de boom zitten voor een goede vruchtdracht.